Thursday, August 28, 2008

Pera & her friends @ USF Preschool for Creative Learning

Pera 25 Agustos'ta yeni okuloncesi okuluna basladi. Ogretmeni Ms Anna'nin velilere gonderdigi ilk fotograflar 26 Agustos gunune ait. paylasayim dedim..

Pera singing with Mom

Pera sarki soylemeye ve dans etmeye bayiliyor! Henuz dans ederken cekme sansim olmadi ama sonunda sarki soylerken cekmeyi basarabildim. Onunla beraber sarki soylemek ve dans etmek dunyanin en keyifli islerinden biri benim icin. Ama burada ozellikle onunla birlikte soyluyorum ki ne dedigi daha kolay anlasilsin diye izleyenler icin:) ve gordugunuz gibi ben bile cok zor anliyorum ne dedigini, ingilizcem yetersiz kaliyor onunkine:)
Simdi hep beraber onun en sevdigi sarkiyi soyleyelim:
Twinkle Twinkle Little Star
How I wonder what you are
Up above the world so high
Like a diamond in the sky
Twinkle twinkle little star
How I wonder what you are

Pera playing with her puzzle at home

Pera evde hic bos durmuyor. Hep boyle puzzle ve bilimum diger oyuncaklarla bir arada. Bizler de tabii en iyi oyun arkadaslariyiz haliyle:)
Agustos baslari, Pera 27 aylik.

Pera's first bike

Pera'nin ilk bisiklet deneyimi. Henuz 1,5 yasinda.

The first experience in the slide

Walking in the park as a family

Wednesday, January 09, 2008

Pera @ daycare!! Feelings for the first days..

Bugun 3. gun... Pazartesiden bu yana Pera gunduzleri bir kilisenin kresi tarafindan bakiliyor... Agustos'a kadar bir aksilik olmazsa boyle olucak... Agustos'ta USF'in kresine gidecek..

Cok zormus anne olmak, gercekten.. Her sabah 5.30da kalkip kahvaltisini hazirliyorum. Onu da 6.30da kaldiriyoruz. 7.20 gibi krese birakiyoruz. Henuz pek kimse gelmemis oldugu icin oradaki bir gorevliyle basbasa duruyor mutfakta:( Saat 8.de geliyor ogretmenler ve o zaman sinifa geciyorlar.. Butun gun sadece onu dusunuyorum. Gercekten ne yapiyor oldugunu bilmemek cok acaip yapiyor icimizi. Orada mutlu mu degil mi, anlayamiyoruz. Bir konusabilse keske anlatsa bize, noldu butun gun..

Ilk gun daha iyi gibiydi ama. dun biraz aglamis gunduz. Ogle uykusundan da aglayarak uyanmis:( Gece de hayatinda ilk kez bizimle yatti. Iki gecedir terkedilme korkusu mu yasiyor bilmiyorum, agliyor uyanip uyanip.. Mecburen yanimiza aliyoruz, hemen uyuyor yanimiza gelince. Sabahlari uyanirken biraz huysuzlaniyor cok erken oldugu ve gece zaten uyuyamadigi icin. Fakat disari cikiyoruz arabaya biniyoruz, keyfi cok yerinde oluyor.. Ama iki gundur aksamlari onu her almaya gittigimizde, bizi gorur gormez aglayarak yanimiza geliyor... Icim acaip parcalaniyor.. Butun gun onun yaninda olmak ve ne isterse onu yapmak istiyorum. Her gece eve geldigimizde yemek bile yemeyip sadece onunla oynamak istiyorum..

Canim kizim, bitanem, umarim iyisindir.. Seni cok seviyorum...